فهرست مطالب
مجله پزشکی بالینی ابن سینا
سال هفدهم شماره 2 (پیاپی 56، تابستان 1389)
- تاریخ انتشار: 1389/04/20
- تعداد عناوین: 11
-
-
صفحه 5مقدمه و هدفنارسایی قلب، یک مشکل عمده و در حال گسترش در سلامت جامعه به ویژه در افراد سالمند می باشد که اغلب در نتیجه ایسکمی و بیماری های عروق کرونر روی می دهد. آلوپورینول می تواند از ایسکمی عضله قلب محافظت کند و استفاده از انرژی میوکارد در طی ایسکمی را بهبود بخشد. هدف از مطالعه حاضر تعیین اثر آلوپورینول بر عملکرد بطن چپ در بیماران نارسایی قلب می باشد.روش کاردر این کارآزمایی بالینی 82 بیمار به صورت تصادفی، علاوه بر درمان استاندارد، تحت تجویز آلوپورینول و یا پلاسبو قرار گرفتند و ارزیابی های اکوکاردیوگرافی پیش از درمان و 6 ماه پس از درمان انجام گرفت.نتایجمیزان تغییر در کسر تخلیه ای بطن چپ در مقایسه با پایه به طور چشمگیری در آلوپورینول بیشتر از بیماران گروه کنترل بود. همچنین مشخص گردید که در بیماران دریافت کننده آلوپورینول بهبود بیشتری در کلاس NYHA نسبت به گروه کنترل روی داده است.
نتیجه نهایی: در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی، تجویز طولانی مدت آلوپورینول علاوه بر بهبود عملکرد بطن چپ، اثرات سودمندی بر کیفیت زندگی آنان دارد.
کلیدواژگان: آلوپورینول، عملکرد بطن چپ، نارسایی قلب -
صفحه 11مقدمه و هدفکنترل متابولیک در بیماران دیابتی نوع یک در دوران بلوغ به علت افزایش مقاومت به انسولین دچار اختلال می شود لذا آن گونه که بعضی مطالعات نشان داده اند، یک روش درمانی مانند افزودن متفورمین به انسولین ممکن است در بهبود کنترل قند خون و وضعیت متابولیک این بیماران مفید باشد. بهمین منظور این مطالعه با هدف تعیین اثر افزودن متفورمین به انسولین در کنترل قند خون بیماران جوان مبتلا به دیابت نوع یک انجام شد.روش کاراین کارآزمایی بالینی کنترل شده سه سوکور بر روی 32 بیمار به مدت 3 ماه انجام شد. بیماران در دو گروه 16 نفری متفورمین و پلاسبو قرار گرفتند. متفورمین و دارونما براساس وزن به رژیم درمانی آنان افزوده شده و در طول 3 ماه بیماران ماهی یک بار ویزیت و هفته ای یکبار پایش تلفنی شدند. در نهایت وزن، شاخص توده بدنی (BMI) و دوزاژ انسولین، قند خون ناشتا (FBS)، HbA1C، تری گلسیرید TG))، کلسترول و LDL در هر گروه مقایسه شدند. داده ها با آزمون های آماری تی، مجذور کای و دقیق فیشر تجزیه و تحلیل شدند.نتایجمیانگین FBS بعد از مطالعه در گروه متفورمین (9/14±56/113 میلی گرم بر دسی لیتر) به طور معنی داری پایین تر از گروه دارونما (mg/dl21/17±94/132) بود (02/0=P). همچنین TG بعد از مطالعه در گروه متفورمین (45/13±94/87) به طور معنی داری پایین تر از گروه دارونما (88/14±5/99) بود (028/0=P). میانگین سایر متغیرها شامل BMI، دوزاژ انسولین،HbA1C، کلسترول و LDL در دو گروه از نظر آماری تفاوت معنی داری با هم نداشتند.
نتیجه نهایی: افزودن متفورمین به انسولین در درمان بیماران دیابتی نوع یک در سنین بلوغ می تواند موجب کاهش و کنترل بهتر FBS و TG شود اما تاثیر قابل ملاحظه ای در BMI و کاهش دوزاژ انسولین و کلسترول و LDL و HbA1C ندارد.
کلیدواژگان: دیابت نوع یک، قند خون، متفورمین، مقاومت به انسولین -
صفحه 17مقدمه و هدفروش تراکئوستومی پرکوتانئوس (percutaneous Dilatational Tratheostomy– PDT) یک روش الکتیو است که بطور روز افزون در بخش های مراقبت ویژه (ICU) در کنار تخت بیماران انجام می گیرد. با انجام این روش احتمال بروز مشکلات برای بیمار حین انتقال به اتاق عمل و همچنین تاخیر زمانی بین تصمیم به انجام تراکئوستومی تا انجام آن و هزینه های آن کاهش میابد. در این مطالعه به مقایسه مدت زمان انجام تراکئوستومی و عوارض ناشی از آن در دو روش تراکئوستومی پرکوتانئوس و روش جراحی پرداخته شده است.روش کاردر این مطالعه که از نوع کارآزمایی بالینی بود تعداد 36 بیمار که در بخش مراقبت های ویژه بستری و کاندید تراکئوستومی شده بودند بطور تصادفی در دو گروه 18 نفری شامل گروه تراکئوستومی پرکوتانئوس و گروه تراکئوستومی جراحی قرار گرفتند. متغیر های قبل حین و بعد از عمل دو گروه در پرسشنامه ثبت شد و با استفاده از نرم افزار SPSS و توسط آزمونهای c2 و t-test مورد مقایسه و تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایجدو گروه از نظر سن و جنس و متغیرهای همودینامیک مثل فشار خون سیستولیک و دیاستولیک و تعداد ضربان قلب و همجنین از نظر اکسیژناسیون مشابه بودند. همچنین مدت زمان بستری در ICU تا زمان درخواست انجام تراکئوستومی نیز در دو گروه مشابه بود. مدت زمان انتظار برای انجام تراکئوستومی بطور میانگین در گروه اول (3-1) 6/0 ± 38/1 روز و گروه دوم (10-2) 33/2 ± 55/4 روز بود(001/0 p <). طول مدت انجام تراکئوستومی در گروه اول بطورمیانگین(30-8) 93/2 ± 11 دقیقه و در گروه دوم (30-7) 19/6 ± 77/13دقیقه بود (05/0p<). از نظر خونریزی در گروه اول تنها یک بیمار(6/5%) و در گروه دوم 5 نفر (8/27 %) دچار خونریزی شدند (17/0= p). از نظر عفونت محل زخم، صدمه به دیواره خلفی تراشه، آمفیزم زیر جلدی و سایر عوارض و همچنین مورتالیتی زودرس به دلیل انجام تراکئوستومی تفاوت قابل توجهی بین دو گروه مشاهده نشد.
نتیجه نهایی: روش PDT از نظر مدت زمان انتظار برای انجام تراکئوستومی و همچنین طول مدت انجام تراکئوستومی نسبت به روش جراحی بهتر است. از نظر سایر عوارض حین انجام پروسیجر و همچنین مورتالیته زودرس به دلیل تراکئوستومی دو گروه تفاوتی نداشتند. در کل می توان گفت روش PDT یک روش کاملا مطمئن و مقرون به صرفه است.
کلیدواژگان: آمفیزم زیر جلدی، تراکئوستومی پرکوتانئوس، مرگ و میر -
صفحه 24مقدمه و هدفسدیم آرسنیت به عنوان یک آلاینده زیست محیطی در هوا، آب و پوسته زمین وجود دارد و سلامتی انسان را تهدید می کند. هدف از این مطالعه تعیین اثر سدیم آرسنیت بر قدرت زیستی و مورفولوژی سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان رت می باشد.روش کاردر این مطالعه تجربی سلول های بنیادی مزانشیم مغز استخوان رت در محیط کشت DMEM حاوی FBS? 15 و پنی سیلین-استرپتومایسین تا مرحله پاساژ سوم رشد داده شد. سپس سلول ها با سدیم آرسنیت (0، 1/0، 5/0، 5/2، 5/12 و 20 میکرومولار) در 48 و 36، 24، 12 ساعت تیمار شد. قدرت زیستی سلول ها با رنگ آمیزی تریپان بلو و تست MTT بررسی و سپس دز 1/0 میکرومولار و مدت زمان تیمار 36 ساعت برای ادامه مطالعه انتخاب شد. مورفولوژی سلول ها با رنگ آمیزی های هوخست، پروپیدیوم آیوداید و آکریدین اورنژ و همچنین تغییرات پروفیل پروتئین سلولها توسط الکتروفورز مورد مطالعه قرار گرفت. اطلاعات بدست آمده با استفاده از نرم افزار spss و توسط آزمونهای آماری ANOVA یکطرفه و دوطرفه آنالیز گردید.نتایجبر اساس آنالیز واریانس دوطرفه داده ها، اثر متقابل و همزمان دز مصرفی سدیم آرسنیت و زمان تیمار باعث کاهش معنی دار قدرت زیستی سلول های مزانشیم مغز استخوان رت شد (P<0.001). آنالیز واریانس یک طرفه داده ها نشان داد که قدرت زیستی سلولها از دز 1/0 میکرومولار در زمان 36 ساعت به بعد در همه زمانهای تیمار نسبت به کنترل دارای تفاوت معنی دار بود (p<0.05). تغییرات مورفولوژیک شامل متراکم شدن و تغییر شکل هسته، تخریب غشاء و چروکیدگی سیتوپلاسم مشاهده شد. علاوه بر آن نمایه پروتئینی سلول های تحت تیمار نیز نسبت به کنترل تغییرات آشکاری را نشان داد.
نتیجه نهائی: مسمومیت با سدیم آرسنیت باعث تغییر در مورفولوژی و نمایه پروتئینی سلولهای مزانشیم مغز استخوان رت می شود و کاهش معنی دار قدرت زیستی این سلولها وابسته به دز و زمان می باشد.
کلیدواژگان: سلولهای بنیادی مزانشیم، سدیم آرسنیت، شکل شناسی، قابلیت حیات، موش -
صفحه 32مقدمه و هدفموفقیت درمان ریشه دندان تاحد زیادی به ایجاد و حفظ یک سیل آپیکالی مناسب بستگی دارد. هدف از این مطالعه مقایسه آزمایشگاهی ریزنشت باکتریایی بعد از تهیه فضای post در کانال ریشه پرشده با گوتاپرکا و سیلر AH26 یا Dorifil بود.روش کاردر این مطالعه تجربی 46 دندان پرمولر تک کاناله بدون ترک و پوسیدگی کشیده شده به کار گرفته شدند. دندانها به کمک تکنیک Step Back آماده سازی شدند و با روش لترالی با گوتاپرکا و سیلر پر شدند. در گروه1 از سیلر AH26 ودر گروه 2 از سیلر Dorifill استفاده شد. فضای پست یک هفته پس از پر کردن کانال تا 5 میلیمتری انتهای ریشه تهیه گردید. دندان ها به یک سیستم ارزیابی ریزنشت باکتریال متصل شدند. سپس هر 48 ساعت از قسمت تاجی به کانال ها استاف اپیدرمیس افزوده شد. دوره مطالعه 60 روز بود. داده ها با استفاده از آزمون های Chi Square و t-test مورد آنالیز آماری قرار گرفتند.نتایجدر گروه AH26 تعداد 19نمونه و در گروه Dorifil تعداد 18 نمونه در مدت مطالعه دچار ریزنشت شدند. میانگین زمان بروز ریزنشت در گروه AH26 و Dorifil به ترتیب 37/11 ± 58/22 و 58/10 ± 94/25 روز بود. تفاوتها در تعداد بروز ریزنشت و میانگین مدت زمان بروز ریزنشت از نظر آماری معنی دار نبود.
نتیجه نهایی: تحت شرایط این مطالعه در صورت باز بودن حفره دسترسی به محیط دهان پس از تهیه فضای Post علی رغم استفاده از سیلر AH26 و یا Dorifil کانالها آلوده می گردند و تفاوتی در استفاده از این دو نوع سیلر وجود ندارد.
کلیدواژگان: آماده سازی فضای پست، ریزنشت، سیلر -
صفحه 37مقدمه و هدفبا افزایش سونوگرافی قبل از تولد، میزان گزارش موارد ابتلا به هیدرونفروز جنینی افزایش یافته است. بررسی علل هیدرونفروز قبل از تولد می تواند به شناخت بهتر روند بیماری و تعیین پروتکل درمانی این بیماران منجر شود. از سوی دیگر شدت اتساع لگنچه کلیه در سونوگرافی اول بعد از تولد ممکن است با علت زمینه ای هیدرونفروز جنینی در ارتباط بوده و در نحوه برخورد تشخیصی با بیماران موثر باشد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف تعیین علل هیدرونفروز قبل از تولد در نوزادان و ارتباط آن با شدت اتساع لگنچه در آنان انجام شد.روش کاراین یک مطالعه توصیفی مقطعی بر روی 60 نوزاد می باشد که در آن پرونده های نوزادان با تشخیص هیدرونفروز جنینی ارجاع شده به درمانگاه های بیمارستان بعثت و اکباتان همدان از نظر علل هیدرونفروز و شدت اتساع لگنچه کلیه مورد بررسی قرار گرفته است. ارزیابی دیلاتاسیون لگنچه کلیه نوزاد بوسیله اندازه گیری قطر قدامی-خلفی لگنچه در سونوگرافی بعد از 3 روز از تولد صورت گرفت و بیماران مورد بررسی بر اساس شدت دیلاتاسیون به سه گروه 1- خفیف (5 تا 9/9 میلیمتر)، 2- متوسط (10 تا 9/14 میلیمتر) و 3- شدید (بیشتر یا مساوی 15 میلیمتر) تقسیم شدند. تمامی نوزادان در طی پیگیری های سرپایی تحت سیستو اوروگرافی رادیولوژیک یا رادیو ایزوتوپ و همچنین اسکن رادیو ایزوتوپ (DTPA) از نظر تشخیص رفلاکس مثانه به حالب و اوروپاتی های انسدادی قرار گرفتند.نتایجاز 60 بیمار مورد مطالعه 44 نفر (73%) پسر و 16 نفر (27%) دختر بودند. علت هیدرونفروز جنینی در 32 بیمار (3/53%) انسدادی و در 28 بیمار (7/46%) غیر انسدادی بود. در 31 نفر دیلاتاسیون لگنچه از نوع خفیف بوده که علت 24 مورد (4/77%) آن غیر انسدادی و 7 مورد (6/22%) انسدادی بود. در 24 نفر دیلاتاسیون لگنچه از نوع متوسط بوده که علت 17 مورد (8/70%) انسدادی و 7 مورد (2/29%) غیر انسدادی بود. در 5 نفر دیلاتاسیون لگنچه از نوع شدید بود که در 4 مورد(80%) انسدادی و 1 مورد (20%) غیر انسدادی بود.
نتیجه نهائی : علل انسدادی، حدود نیمی از هیدرونفروزهای جنینی را در بیماران مورد مطالعه باعث شده است و شایعترین علت هیدرونفروز تنگی لگنچه به حالب و در درجه بعد ایدیوپاتیک و رفلاکس مثانه به حالب می باشد. شدت دیلاتاسیون لگنچه ارتباط مستقیمی با انسدادی بودن هیدرونفروز دارد (P<0.05) و می توان از آن به عنوان راهنما برای انتخاب کارهای تشخیصی بعدی استفاده نمود.
کلیدواژگان: اتساع لگنچه کلیه، سونوگرافی، هیدرونفروز -
صفحه 41مقدمه و هدفاین باور که اتساع بیش از حد مثانه پس از عمل کولپورافی قدامی می تواند تاثیر منفی بر نتایج عمل جراحی داشته باشد، سبب سوندگذاری روتین پس از این عمل شده است. این مطالعه به منظور مقایسه سوندگذاری کوتاه مدت (24 ساعته) و طولانی مدت (72 ساعته) پس از عمل کولپورافی قدامی انجام شد.روش کاراین کارآزمایی بالینی تصادفی شده در بیمارستان کوثر قزوین در سال های 85-1384 انجام شد. 100 بیمار که کاندید عمل کولپورافی قدامی بودند، به دو گروه 50 نفری تقسیم شدند. در یک گروه سوند فولی 24 ساعت پس از عمل و در گروه دوم 72 ساعت بعد از عمل خارج شد. قبل از خروج سوند، نمونه ادرار جهت انجام کشت ارسال گردید. پس از خروج سوند و ادرار کردن بیمار، حجم ادرار باقی مانده در مثانه اندازه گیری شد. اگر حجم ادرار باقیمانده بیشتر از 200 میلی لیتر بود یا احتباس ادرار رخ می داد، مجددا سوند فولی برای 72 ساعت گذاشته می شد. نیاز به سونداژ مجدد، احتباس ادرار، کشت مثبت ادرار، مدت زمان بستری در بیمارستان بررسی شد. داده ها با آزمون آماری t و دقیق فیشر تجزیه و تحلیل شدند.نتایجحجم ادرار باقیمانده بیشتر از 200 میلی لیتر و نیاز به سوندگذاری مجدد در 1 نفر (2%) در گروه سونداژ 24 ساعته دیده شد ولی در گروه سونداژ 72 ساعته نیاز به سوندگذاری مجدد در هیچیک از بیماران نبود (P=1). احتباس ادرار در هیچ بیماری رخ نداد. در هر دو گروه، در 1 نفر (2%) کشت ادرار مثبت گزارش شد که اختلاف آماری معنی داری را نشان نداد(P=1). میانگین مدت بستری در گروه سوندگذاری 24 ساعته به طور معنی داری کمتر از گروه 72 ساعته بود(P=0.00).
نتیجه نهایی: کاهش مدت زمان سوندگذاری پس از عمل کولپورافی قدامی سبب احتباس ادرار نمی شود و مدت زمان بستری در بیمارستان را کاهش می دهدکلیدواژگان: احتباس ادرار، سوندگذاری، کولپورافی -
صفحه 45مقدمه و هدف
گلبولهای سفید موجود در محصولات خونی مسئول ایجاد عوارض متعددی در گیرندهای خون می باشند. از جمله این عوارض واکنش های تب زا، واکنش شدید پلاکتی در اثر آلو ایمیونیزاسیون و انتقال ویروس های داخل سلولی بخصوص سیتومگالو ویروس است. پیشرفت بیوتکنولوژی باعث تولید و تکامل فیلترهایی شده است که قادرند گلبول های سفید باقی مانده درمحصول خونی را تا زیر سطح آستان? مورد نیاز برای ایجاد عوارض مذکورجداسازی کنند. مطالعه حاضر با هدف تعیین کارائی دو نوع فیلتر پیش ذخیره ای و پس ذخیره ای در جدا کردن گلبولهای سفید موجود درفرآورده های خونی انجام شده است.
روش کاردر این مطالعه تجربی140 فیلتر مورد استفاده برای بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور مراجعه کننده به درمانگاه هماتولوژی کودکان بیمارستان بعثت همدان در سال1387 بررسی شدند. این بیماران در 2 گروه جداگانه تحت ترانسفوزیون با گلبول های قرمز فیلتر شده بافیلتر های پیش ذخیره ای و پس ذخیره ای جداکننده گلبولهای سفید قرار گرفتند. راندمان عددی دو نوع فیلتر با استفاده از دستگاه سلول شمار 5part. diff.Sys max تعیین گردید. علاوه بر این، عوارض ناشی از انتقال خون شامل تب، لرز، افت فشار خون، کهیر، ویزینگ، فلاشینگ نیز در هر 2 گروه مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. داده های مطالعه تحت برنامه ویرایش پانزدهم SPSS و با استفاده از آزمون های آماری Chi-squrو Independent t-test تجزیه و تحلیل آماری گردید و سطح معنی دار با این آزمون ها کمتر از 05/0در نظر گرفته شد.
نتایجراندمان بدست آمده در مورد فیلترهای پیش ذخیره ای 69/0±7/99 درصد و در مورد فیلتر های پس ذخیره ای 47/12±74/92 درصد بود، که تفاوت معنی داری را بین آنها نشان می دهد (000/0=P). عوارضی نظیر تب، لرز، کهیر و فلاشینگ در هیچیک از بیماران دو گروه گزارش نگردید، لکن عارضه افت فشار خون در 14 بیمار از هر یک از دو گروه تحت مطالعه دیده شد که از نظر آماری تفاوت معنی داری نداشتند(1=P). حداکثر گلبولهای سفید باقی مانده در خون فیلتر شده در گروه پیش ذخیره ای20 سلول، ودر گروه پس ذخیره ای 524 سلول در هرمیکرو لیتربود.
نتیجه نهایی : تفاوت قابل توجه انحراف معیار در راندمان این دو نوع فیلتر نشان می دهد روش پیش ذخیره ای از نظر جداسازی گلبولهای سفید بر روش پس ذخیره ای ارجحیت دارد واستفاده از فیلتر های پس ذخیره ای برای جدا سازی گلبولهای سفید قابل اعتماد نمی باشدکلیدواژگان: تالاسمی ماژور، جداسازی گلبول سفید، فیلتر گلبول سفید -
صفحه 50مقدمه و هدفتزریق مواد یک زنگ خطر جدی است که با عوامل مختلفی مرتبط است. هدف از این مطالعه تعیین طول زمان و عوامل تاثیرگذار انتقال از عدم تزریق به شروع تزریق هروئین در بین مصرف کنندگان مذکر بود.روش کارروش مطالعه گروهی گذشته نگر بود که در سال 1386 در کل کشور اجرا شد. آزمودنی های پژوهش در شروع مطالعه هرگز تزریق هروئین نداشتند. جامعه آماری شامل 7743 نفر (402 زن، 7341 مرد) مصرف کننده وابسته به مواد بود که از بین آنها 1641 نفر مرد مصرف کننده هروئین به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه ارزیابی سریع وضعیت سوء مصرف مواد بدست آمد.نتایجنتایج مطالعه نشان داد که از بین 1641 نفر مصرف کننده هروئین، 591 نفر تزریق هروئین داشتند(نرخ بروز تزریق درعرض 5/6 سال 36 درصد بود) و پیش بینی کننده های اصلی تزریق هروئین؛ مجرد بودن، بیکاری، شروع مصرف مواد در جمع دوستان و سن پایین شروع مصرف هروئین بود.
نتیجه نهایی: این مطالعه حاکی است چندین عامل خطر تزریق هروئین را افزایش می دهد،که باید مداخلات پیشگیرانه این عوامل خطرزای شروع تزریق را در مصرف کنندگان هروئین مورد توجه قرار داد.
کلیدواژگان: انتقال، سوء مصرف مواد، وابستگی به هروئین -
صفحه 57مقدمه و هدف
برخی مطالعات نشان داده اند که 14 درصد از کاربران اینترنت، مبتلا به علائم رفتارهای وسواسی، حالت روان شیدایی، افسردگی و جز این ها هستند.همچنین در مطالعاتی به ویژگی هایی نظیر انزوای اجتماعی،عزت نفس پایین و... اشاره شده است. این مطالعه به تعیین ارتباط میان اعتیاد به اینترنت و علائم روانپزشکی می پردازد.
روش کاردر این مطالعه توصیفی- مقطعی تعداد 120 نفر از کاربران دانشجوی شهر اصفهان به روش نمونه گیری سهمیه ای انتخاب شدند. پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک، تشخیصی اعتیاد به اینترنت (YDQ)، پرسشنامه اعتیاد به اینترنت یانگ(IAT) و پرسشنامه S-CL-90-R توسط گروه نمونه تکمیل شده و در نهایت نمرات علائم روانپزشکی از روی نمرات اعتیاد به اینترنت آنان پیش بینی شد. همچنین میانگین نمرات علائم روانپزشکی در افراد معتاد به اینترنت و غیر معتاد نیز مقایسه شد. اطلاعات بدست آمده با استفاده از آزمونهای آماری آنالیز کواریانس چندمتغیره و رگرسیون لجستیک توسط نرم افزارSPSS 12 مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت.
نتایجبر اساس یافته های این مطالعه تفاوت معنی داری میان میانگین علائم روانپزشکی در تمامی خرده مقیاسهادر پرسشنامه S-CL-90-R و سه شاخص GSI،PSDI،PST در دو گروه معتاد به اینترنت و کاربر عادی وجوددارد.(P<0.001). همچنین نتایج نشان داد که همبستگی مثبت و معنی داری بین نمرات علائم روانپزشکی (نظیر افسردگی، اضطراب، خودبیمارانگاری، وسواس، حساسیت بین فردی، پرخاشگری، پارانویا،فوبیا و روانپریشی) و سه شاخص GSI،PSDI،PST با اعتیاد به اینترنت وجوددارد. (P<0.01). همچنین اعتیاد اینترنتی با کنترل جنسیت بر علائم روانپزشکی نه گانه تاثیرگذار بود.
نتیجه نهایی: با توجه به نتایج این مطالعه جای آن دارد به پدیده اعتیاد اینترنتی به عنوان یک مشکل روانی که اغلب گریبانگیر نسل جوان و آینده ساز جامعه می باشد توجه جدی مبذول گردد و متخصصین روانپزشکی و روانشناسی که در امر بهداشت روان فعالیت می کنند لازم است تا در مورد مشکلات روانی ناشی از اعتیاد اینترنتی نظیر اضطراب، افسردگی،پرخاشگری، نارضایتی شغلی و تحصیلی در میان معتادان به اینترنت آگاهی داشته باشندکلیدواژگان: اینترنت، دانشجویان، علائم روانپزشکی -
چکیده مقالات به زبان انگلیسیصفحات 7-16
-
Page 5Introduction &ObjectiveHeart failure that is a major health problem with increasing incidence with the aging of the population often occurs as a result of ischemia and coronary artery disease. Allopurinol can protect the ischemic heart muscle and improve the use of energy during myocardial ischemia. The aim of the present study was to evaluate the effects of allopurinol on the left ventricular function in patients with heart failure.Materials and MethodsIn this clinical trial study eighty-two patients randomized to receive either allopurinol or placebo, in addition to the standard treatment. Echocardiography evaluation was performed.before the treatment and 6 months after the treatmentResultsAt the end of the study, the rate of change in LVEF compared to the baseline was also significantly greater in the allopurinol-treated patients than the control. Improved New York Also Heart Association class(NYHA class) occurred more in the patients receiving allopurinol compared to the controls.ConclusionIn the patients with heart failure, long-term administration of allopurinol in addition to improving left ventricular function, has beneficial effects on their quality of life.Keywords: Allopurinol, Heart Failure, Ventricular Function, Left
-
Page 11Introduction &ObjectiveMetabolic control in adolescents with type 1 DM who are in pubertal period will be impaired, thus finding a therapeutic strategy such as adding metformin to insulin to reduce insulin resistance will be useful in blood glucose control and metabolic state improvement.Materials and MethodsThis was a randomized double blind placebo controlled 3-month trial metformin therapy in 32 adolescents with type 1 DM. These patients were divided in two groups of metformin and placebo and treated with metformin and placebo for 3-months. Their HbA1C, FBS, Insulin dosage, TG, Cholesterol, and LDL were measured at the initiation and end of the treatment.ResultsAfter the study there was a significant improvement of FBS and TG in metformin group versus placebo group (P=0.02 and P=0.028 in order). But, there was not significant difference in other variables such as BMI, insulin dosage, HbA1C, Cholesterol and LDL between the two groups.ConclusionMetformin treatment in teenagers with type1 DM who are in pubertal period will improve the control of FBS and lowers TG but has not any significant effect on HbA1C, BMI, insulin dosage, Cholesterol and LDL.Keywords: Blood Glucose, Diabetes Mellitus, Type 1, Insulin Resistance, Metformine
-
Page 17Introduction &ObjectivePercutaneous Dilatational Tratheostomy (PDT) is an elective procedure increasingly performed at bedside in intensive care unit (ICU). With this technique the complications during transferring to the operating room, duration between one patient candidate for PDT to perform it and cost decreased compared to the standard technique. In our study we compared the duration and complications of tracheostomy in percutaneous tracheostomy with surgical tracheostomy.Materials and MethodsIn this clinical trial 18 patients candidating PDT underwent PDT with Griggs method in the ICU (Group 1) and simultaneously compared with 18 patients that underwent surgical tracheostomy (group 2).ResultsThe two groups based on characteristics such as age, sex, hemodynamic variables (systolic blood pressure, diastolic blood pressure, heart rate), pulmonary function, and oxygenation measured by pulse oximetry were similar. The duration of stay in ICU was also similar between the two groups. Mean delay time among the candidates to perform tracheostomy in group 1 was 1.38±0.6 (1-3) days and in group 2 was 4.55±2.33 (2-10) days respectively, (p<0.001). Mean duration of tracheostomy in the both groups was 11±2.93 (8-30) minutes and 13.77±6.19 (7-30) minutes respectively, (p<0.05). The bleeding occurred in one case (5.6%) in the PDT group and 5 patients (27.8%) in the group 2, (p=0.17).The two groups were similar with respect to infection on site of tracheostomy, trauma to the posterior wall of trachea, subcutaneous emphysema, morbidity and mortality due to tracheostomy, and other complications.ConclusionPDT technique with regard to delay time to perform tracheostomy, duration of this procedure, and bleeding is preferred to the standard surgical technique.. Moreover, PDT is safer and more cost-effective than the standard technique. Other complications and mortality were similar in the two groups.Keywords: Mortality, Subcutaneous Emphysema, Tracheostomy, Percutaneous
-
Page 24Introduction &ObjectiveSodium arsenite as an environmental pollutant being found in the air, water, and earth crust threats the human being's health. The aim of this study was to investigate the effect of sodium arsenite on viability and morphology of mesenchymal stem cells in rat bone marrow.Materials and MethodsIn this exprimental study the cells were extracted in DMEM containing 15% FBS and Pen/Strep until the 3rd passage then treated with 0, 0.1, 0.5, 2.5, 12.5 and 20 µM of sodium arsenite for 12, 24, 36 and 48 hrs. Viability of the cells was carried out with trypan blue and MTT staining, then 0.1 µM and 36 hrs treatment was selected for further investigations. Morphology of the cells was studied using fluorescent dye (Hochest, propidium iodide and acridine orange as well as protein profile of the cells were studied using SDS-PAGE. Data was analyzed using one and two way ANOVA.ResultsBased on the two way ANOVA, cumulative effect of treatment time and used dosage caused highly significant reduction (p<0.001) in viability of rat bone marrow mesenchymal stem cells. One way ANOVA indicated that the viability of the cells reduced significantly (p<0.05) from 0.1 µM of sodium arsenite on wards in all the treatment time. Morphological changes including condensation and deformation of the nuclei, membrane disruption, and shrinkage of cytoplasm were also observed.ConclusionSodium arsenite toxicity caused morphological and protein profile changes as well as dose and time dependent reduction in viability of rat bone marrow mesenchymal stem cells.Keywords: Mesenchymal Stem Cells, Morphology, Rat, Sodium Arsenite, Viability
-
Page 32Introduction &ObjectiveThe success of root canal therapy depends on the ability to establish and maintain an apical seal, therefore, it is important, that post space preparation do not disrupt the integrity of the apical seal. The purpose of this study was to compare the effect of immediate versus delayed post space preparation on the apical seal using AH26 and Dorifil sealers.Materials and MethodsIn this experimental study forty six extracted premolars intact, single canal, and caries free were used. Teeth were randomly assigned to 2 groups and three teeth assigned to each positive and negative control group. Teeth were prepared with step back method and filled with gutta-percha and sealer by lateral condensation. In groups 1 and 2 AH26 sealer and Dorifil sealer were used respectively. Post spaces were made until 5mm of the apex after placing the teeth in incubator for one week. The teeth were attached to bacterial leakage assay system. Staphilococus epidermidis was placed every 48 hours into the root canal of the teeth. Duration of study was 60 days. The data was statistically analysed with chi square and t-test.ResultsIn AH26 group 19 samples and in Dorifil group 18 samples were leaked. The mean time of leakage in AH26 group and Dorifil group were 22.58± 11.37 and 25.94± 1058, respectively. The results showed that there were no significant differences in incidence and mean time of leakage between AH26 and Dorifil groups (P= 0.54 and P= 0.35), respectivelyConclusionUnder the condition of this study, teeth will be contaminated after post space preparation if access cavity are open. No significant differences were found in the AH26 and Dorifil sealers groups.Keywords: Bacterial Microleakage, Post Space Preparation, Sealer
-
Page 37Introduction &ObjectivePrenatal hydronephrosis is increasingly reported because of more extensive application of prenatal sonography in the recent decades. Determination of causes of prenatal hydronephrosis could help in better recognition of natural course of disease and designing proper treatment protocol. On the other hand, severity of renal pelvic dilatation in the first sonography after birth could be related to underlying cause of prenatal hydronephrosis and may be important in diagnostic approach to these patients. This study was performed in order to investigate the causes of prenatal hydronephrosis and it’s relation to severity of renal pelvic dilatation in neonates.Materials and MethodsThis is a descriptive cross sectional study of 60 neonates with prenatal hydronephrosis reffered to Hamadan pediatric nephrology clinics of Be’sat and Ekbatan hospitals in Hamadan, Iran. Case records were thoroughly reviewed for the degree of renal pelvic dilatation in the first postnatal sonography after 3 days of life and the causes of hydronephrosis detected in the follow up workup.The patients were classified according to anteroposterior diameter of renal pelvis to mild dilatation(5–9.9 mm), moderate (10–14.9 mm) and severe (≥15 mm). Voiding cystoureterography and renal isotope scan (DTPA) were performed in all the patients for diagnosis of vesicoureteral reflux and obstructive uropathy.Results44 out of 60 patients(73%) were male and 16(27%) were female. Causes of hydronephrosis were obstructive in 32 patients(53.3%) and non–obstructive in 28 patients(46.7%). There was mild pelvic dilatation in 31 patients,among which 7 (22.6%) had obstructive causes and 24 (77.4%)had non – obstructive causes. Moderate pelvic dilatation was detected in 24 patients,among which 17 (70.8%) had obstructive lesions and 7 (29.2%) had non obstructive causes. Severe dilatation in 5 patients was due to obstructive causes in 4 (80%) and non – obstructive causes in 1 (20%) patient.ConclusionObstructive lesions were the causes of hydronephrosis in about 50% of the neonates. In this study the most common cause of prenatal hydronephrosis was ureteropelvic junction stenosis and after that idiopathic and vesicoureteral reflux were more common. Severity of renal pelvic dilatation has a direct relationship to the probability of obstructive causes of hydronephrosis (P<0.05) and can be used as a guidance to select further diagnostic workups.Keywords: Hydronephrosis, Kidney Pelvic Dilatation, Ultrasonography
-
Page 41Introduction &ObjectiveThis belief that overfilling the bladder after anterior colporrhaphy might have a negative influence on surgical outcome, causes routine catheterization after operation. This study was done to compare short term (24h) with long term (72h) catheterization after anterior colporrhaphy.Materials and MethodsThis randomized clinical trial was carried out at Kosar Hospital, Qazvin (Iran) in 2005-2006. One hundred cases candidating for anterior colporrhaphy, were divided in two equal groups. In the first group foley catheter was removed 24 hours and in the second group 72 hours after the operation. Before removing catheter, urine sample was obtained for culture. After removal and urination, residual volume was determinded. If the volume exceeded 200 ml or retention occured, the catheter would be fixed for more 72 hours. Need for recatheterization, urinary retention, positive urine culture,and hospital stay were surveyed. The data was analyzed using T and Fisher tests.ResultsResidual volume exceeding 200 ml and the need for recatheterization occurred in one case (2%) in the short term group but in the long term group none of the subjects needed recatheterization (P=1). Retention was not seen. In the both groups, one case (2%) had positive urine culture with no statistically significant difference (P=1). Mean hospital stay was short in the first group (P=0.00).ConclusionShort term catheterization after anterior colporrhaphy does not cause urinary retention and decreases hospital stay.Keywords: Catheterization, Colporraphy, Anterior, Urinary Retention
-
Page 45
Introduction &
ObjectiveCellular blood products such as whole blood, packed RBC and platelet concentrate may contain a large number of donor leukocytes. These transfused cells are responsible for several transfusion reactions which include febrile reactions, platelet refractoriness due to alloimmunization and some cell associated virus transmission, especially cytomegalovirus. Advances in biotechnology resulted in production of filters capable of depleting residual leukocytes below the threshold receded to prevent these complications. The aim of this study was to determine the efficacy of prestorage and poststorage leukocyte reduction filters.
Materials and MethodsIn this experimental study 140 leukocyte filters used in patients with major thalassemia with age range of 1 to 18 years old were studied. They received packed RBC with pre storage or post storage filtration in pediatric hematology clinic of Be’sat hospital, Hamadan,Iran. In addition to filter efficiency, some transfusion reactions such as hypotension, urticaria, flushing, fever and chills were analyzed with chi-square and independent t-test.
ResultsCalculated efficiencies of pre storage and post storage filtration were 99.70%±69% and 92.74%±12.47% respectively, which is statistically significant (P=0.000). Fever, chills, urticaria and flushing which are some transfusion reactions, were not seen in any patients received filtrated packed RBC. No transfusion complication except hypotension (which was seen in 14 patients in both groups) was seen. Maximum remained leukocyte in pre storage packed RBC was 20/mm3 and 524/mm3 in post storage blood.
ConclusionAccording to the calculated standard deviation, pre storage leukocyte filters are superior to post storage filters, and so post storage filtration is not a reliable method to reduce remaining white blood cells in transfused blood.
Keywords: beta, Thalasemia, Leukocyte Filter, Leukoreduction -
Page 50Introduction &ObjectivesThe goal of our study was to elucidate the time and factors influencing the transition from non-injection to injection among male heroin users.Materials and MethodsIn this retrospective cohort study conducted in Iran from April to August 2007, the data was obtained from the subjects who had never injected heroin at study entry. The total population included 7743 (402 women and 7341 men) substance dependents in Iran. In this study we enrolled 1641 non-injecting male heroin users. The data was collected through Inventory Rapid Situation Assessment (RSA).ResultsThe results revealed that among the 1641 never injectors, 591 had initiated injection (The incidence of initiation into injection was 36% after 6.5 years). Independent predictors of transition into injection among non-injecting heroin users were being single, unemployment, attending injecting friends’ gatherings, age at first heroin use(early adolescent drug use).ConclusionThe study suggests that several factors increase the risk of injecting drugs among heroin users. Interventions to prevent injecting should identify risk factors associated with the transition from heroin sniffing to heroin injection.Keywords: Heroin Dependence, Substance Abuse, Transition
-
Page 57
Introduction &
ObjectiveSome researches have shown that 14% of internet users suffer from OCD behaviors, psychosis status, depression, and etc. Also, in other studies characteristics such as social withdrawal, low self esteem, etc have been considered. This study aims to investigate internet addiction and its relationship to psychiatric symptoms.
Materials and MethodsIn order to perform this descriptive and cross-sectional research, a total of 120 students of Isfahan universities was selected based on quota sampling. The samples completed demographic questionnaires, YDQ, Internet Addiction Test(IAT), and Symptom Checklist-90-Revision(SCL-90-R). Finally, scores of psychiatric symptoms were predicted by internet addiction scores. Also, mean psychiatric symptoms in internet addicted and non addicted were compared. The data was analyzed using Multiple Logistic Regression & MANCOVA by SPSS12 Software.
ResultsBased on our findings, there are significant differences between mean psychiatric symptoms in all of SCL-90-R subscales and GSI,PSDI,PST in addicted and non addicted (P<0.05). Also, findings showed that there are positive and significant correlation between scores of psychiatric symptoms(such as depression, anxiety, hypochondriasis, OCD, Interpersonal Sensivity, aggression, paranoia, phobia and psychosis), and GSI,PSDI,PST and internet addiction.(P<0.01). Also, internet addiction (with controlling sex variable) influences on psychiatric symptoms.
ConclusionThe findings of this research suggest that internet addiction should be considered a serious health problem because of its side effects on the youth. Also, it is necessary for psychiatrists and psychologists practicing in mental health areas to be aware of mental problems due to internet addiction such as anxiety, depression, aggression, occupationl and educational dissatisfaction.
Keywords: Internet, Psychiatric Symptoms, Students
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.